Kimileri kağıttan evler yaptı . Doldurdu içini suretini "dost" sandığı yüzlerle . Kimileri umarsızca beton olanlarını dikti etraflarına. Onlarda modern (!) dünyanın insancıkları ile doldurdu içini . Hepsi aynı pencereden baktı dünyaya . Kimisi bişeylerin değişeceğini umarak kimileri de yarını düşünmeden anı tüketti. En nihayetinde zaman hepimiz için aktı ve gitti.
Geri getirseydik belki farklı yazardık kimi senaryoları. Aşklarımızı silerdik hepsi üzmüştü bizi çünkü . Sevipte kaybettiklerimizi geri getirirdik . Çünkü onlarla paylaşılan zamanlar hep "yetersizdi". Ne olursa olsun da yetmeyecekti . Okulumuzu değiştirirdik belki . Herkesin kendine göre elbet değiştireceği bir şey vardı . Benim de var. Ama onun yanında bi o kadar varlığına şükrettiğim insanlar var.
Ben evimi o insanlarla ördüm . Penceresi de insan. Kapı kolu da. Hepsi görünce içimi huzurla dolduran insanlar.
... ve en nihayetinde bu bir teşekkür yazısıdır . Beni "ben " olduğum için seven kardeşlerim , candostlarım ve yol arkadaşlarım .
Hepiniz iyi ki varsınız .
.. ve hepiniz iyi ki benimle , benim evimdesiniz .
Sizi seviyorum !
