Seviyorum bu şehri ;

-Bitmek tükenmek bilmeyen trafiğini ( evet bazen geç kalmama bahane olduğundan )

-Her güne farklı uyanışını.. kimi zaman alabildiğine yeşil kimi zaman da mavi.. Bazen de gri .. Sanki yüzüme çarpmak ister gibi suçumuzu.

-İnsanlarını seviyorum asıl İstanbul'luları.. Onları bilirsiniz , sabahları "günaydın"la başlar hep . İçten içe bilirler bu şehir de yaşamanın bir şans olduğunu.

-Başka şehirden gelen sözüm ona gurbetçilerini de seviyorum . Koşuşturmacalarını , hayata direnişlerini , ayakta kalabilme çabalarını hayranlıkla izliyorum.

-Tepeden , denizden , şehrin ortasından her konumdam görünüşünü seviyorum . Hayatın tüm suretlerini görebilmek mümkün. Nereden baktığınıza ve ne gördüğünüze bağlı.

-Her bir semtini seviyorum . Kimisi alabildiğine sosyete (!) kimisi de elit kendine göre. Kimisi orta direk olarak kalmaya çalışıyor bir başkasının yerine geçebilmek için belki de.

-Hemen yanıbaşında olan adalara giden deniz yolunu seviyorum . Her biri birbirinden güzel ve farklı . Tarihe ayna tutan merdivenler , köşkler , yollar , okullar vs hepsi bir çerçevede.

-Piere Loti'de saatlerce sanat müziği eşliğinde oturmayı ve defalarca bu şehre aşık olmayı seviyorum.

-Her bir köşesinde farklı renkler görmeyi seviyorum. Çiçek satan geveze kadınları , cam silen çocukları ,
tombalacı delikanlıları , limonatayı evde yapıp satan amcaları , semt pazarlarını ve esnafını , mahallelerdeki çocuk gürültülerini , yaşlıların onlara "hadi oğlum yeter sabahtan beri sesinizden başım ağrıdı" nidalarını , aile fertlerinin hepsini tanıyan kuruyemiş satan amcaları , küçücük yaşlarında para kazanmaya çalışan ve avazı çıktığı kadar "buz gibi soğuk sudan içen " diye bağıran çocukları ... (...dahası var)

-Tarihe tanıklığını seviyorum . Kliseler , camiler aynı şehirde birbiri ile iç içe. Herkese tüm ayırmaya çalışanlara inat beraber ayakta duruyorlar.

-Bu şehirde "sevgili" olmak da ayrı bir güzel. Elele o manzarada kaybolmak , gözlerini kapatıp bu şehrin sesini dinlemek , alabildiğine uzun kıyılara bakmak .. Güneşin batışının anlam kazandığı manzarada figüran olabilmek herkese bahşedilen bir şey olmamalı şüphesiz. .. Sevmek gerekli .. bu şehri ve sevgiliyi..

....
Seviyorum bu şehri ... (1)