Üzgünüm.. Evet sizleri hayatıma ben dahil ettim , ben izin verdim bu kadar beni kırmanıza , üzmenize , darmadağın etmenize. Ben izin verdim evet parçalarımın her bir yana savrulmasına. Seyirci kaldı gözlerim , ellerim tüm hoyratlığınıza .
İnandım yalandan duvarlar örmüş sözlerinize. Bakışınıza , öpüşünüze kandım. "Sevdiniz " sandım. Evet hepsi benim suçum . Size inanan bendim. Her seferinde aynı hatayı yapan da ben. Kızmıyorum size , kızamıyorum basitliğinize . Bayağılığınızın farkına varmanızı da beklemiyorum . Çünkü anlamını yitirmiş sizin için bir çok şey . Herkese kurabilir olmuşsunuz "seni seviyorum" ları. Doyuramaz olmuşsunuz tüm dürtülerinizi ve herkes çalar olmuş kapınızı bir yudum "cinsel sahne " için.
Size dışarıdan bakan "adam" sanır yere düşen gölgenizin suretini. Oysa içinizde neler neler gizli . Kocaman maskeniz saklamış hepsini. Ağzınızda laf yapınca görünmez olmuş küçük yamaları vücudunuzun.
Hani aldatmaktan korkan siz ...
Asıl olanın farkında değilsiniz . Başrol yine sizsiniz. Ama "aldanan" rolünde. . .
Sahte ruhlarda kendini besleyen , mayın tarlasında ellerini sallaya sallaya dolaşan siz ...
Külleriniz savrulurken etrafa ben yalnızca gözlerimi kapayacağım ve hiç nefes almayacağım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder